ORIGINAL_ARTICLE
واکاوی « حق تابعیت مهاجر » در فقه اهل بیت و قوانین حقوقی ایران و افغانستان
تابعیت مادر سایر حقوق شناخته می شود و مهاجر در خوش بینانه ترین حالت از حداقل حقوق شناخته شده برخوردار می شود. حال پرسش این است که حقوق تابعیت مهاجر از نظر فقه اهلبیت و حقوق ایران و افغانستان چگونه است؟ این نگارش، در تبیین جایگاه حق بر تابعیت مهاجر و اثبات تابعیت ایمانی در فقه اهلبیت می کوشد و کاستیهای موجود در حقوق ایران و افغانستان و فاصلۀ آن از فقه اهلبیت را دنبال می کند. براساس دستاوردهای این پژوهش، فقه اهلبیت تابعیت ایمانی را برای برخورداری از حقوق عادلانه کافی می داند و تقدم تابعیت ملی طبق حقوق دو کشور، خلاف آموزه های فقه اهلبیت است. حقوق ایران و افغانستان اصل حق بر تابعیت مهاجر را پذیرفته ولی شرایط دشواری را وضع کرده اند. همچنین قوانین تابعیت افغانستان چه در اصل اعطای تابعیت و چه در محدودیتهای پس از دریافت آن، در مقایسه با قوانین ایران، وضعیت بهتری برای مهاجر دارد.
https://www.pfbaj.ir/article_122357_001511eff357bd23c226eb49ec30729a.pdf
2019-12-22
9
32
DOR:20.1001.1.23225637.1398.8.2.1.9
تابعیت ایمانی
تابعیت در فقه
تسهیل تابعیت مهاجر
سیستمهای تابعیت
محرومیتاز تابعیت
سید محمد
حسینی دره صوفی
daraisuf@gmail.com
1
دانشجوی دکتری فقه و حقوق قضایی، جامعة المصطفی العالمیة، قم، ایران
LEAD_AUTHOR
محمد مهدی
کریمی نیا
kariminiya2003@yahoo.com
2
سطح چهار (دکتری) فقه و اصول حوزه علمیه قم؛ دکتری قرآن و حقوق از جامعة المصطفی العالمیة؛ استادیار دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم
AUTHOR
قرآن کریم
1
ابراهیمی، نصرالله (1386)، حقوق بینالملل خصوصی، تهران: سمت.
2
انوری، حسن (1381)، فرهنگ بزرگ سخن، تهران: مهارت.
3
جعفری لنگرودی، محمدجعفر (بیتا)، تاریخ حقوق ایران، تهران: کانون معرفت.
4
حیدری، مسعود (1344)، «تابعیت در حقوق ایران»، حقوق امروز، شماره 17.
5
خلیلیان، خلیل (1366)، حقوق بینالملل اسلامی، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
6
دانشپژوه، مصطفی (1381)، اسلام و حقوق بینالملل خصوصی، تهران: وزارت امور خارجه.
7
زنجانی، عباسعلی عمید (1421ق)، دانشنامه فقه سیاسی، تهران: انتشارات امیرکبیر.
8
سید فاطمه، محمد قاری (1371)، بررسی حقوق و تکالیف پناهنده در فقه امامیه و منابع بینالمللی، پایاننامه کارشناسیارشد حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران: تهران.
9
عامری، احمد؛ پارسامنش، محمدرضا (1394)، «تابعیت در اسلام»، حقوق اسلامی، شماره 41.
10
فدوی، سلیمان (1381)، «بررسی وضعیت تابعیت در حقوق ایران (1)»، ماهنامه کانون، شماره 40.
11
قانون اساسی جمهوری اسلامی افغانستان، مصوب 1382.
12
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، مصوب 24 آبان ۱۳۵۸.
13
قانون انتخابات جمهوری اسلامی افغانستان، مصوب 4/7/ 1395.
14
قانون تابعیت امارات اسلامی افغانستان، مصوب 1421ق.
15
قانون مدنی ایران، مصوب 18/02/1307.
16
قانون مدنی جمهوری اسلامی افغانستان، مصوب 1355.
17
قانون ورود و اقامت اتباع خارجه در ایران، مصوب 19/02/1310.
18
کریمینیا، محمدمهدی (1390)، حقوق بینالملل خصوصی، قم: مرکز بینالمللی ترجمه و نشر المصطفی.
19
معین، محمد (1375)، فرهنگ معین، تهران: امیرکبیر.
20
هاشمی شاهرودی، محمود و همکاران (1426ق)، فرهنگ فقه فارسی، قم: مؤسسه دائرةالمعارف الفقه.
21
همت، مسعود (1394)، «بررسی مقایسهای مفهوم تابعیت در نظامهای حقوق بینالملل معاصر و حقوق اسلام»، فصلنامه تحقیقات سیاسی بینالمللی، شماره 25.
22
حسینیشیرازی، سید محمد (1409ق)، الفقه، بیروت: دار العلوم.
23
حسینی، محمد (1391)، فرهنگ لغات و اصطلاحات فقهی، تهران: سروش.
24
حمیری، عبدالملک ابن هشام (ابن هشام) سیره ابن هشام، تحقیق مصطفی سقا، مصر، مصطفی البالی الحلبی.
25
زحیلی، وهبه (1412ق)، آثار الحرب فی الفقه الاسلامی، دمشق: دار الفکر.
26
زیدان، عبدالکریم (1387ق)، الجنسیة فی الشریعة الاسلامیة، البعث الاسلامی (4).
27
شوقی، بدرالدین عبدالمنعم (2005م)، احکام الجنسیة الموطن و مرکز الاجانب، بیجا، مطبعه العشری.
28
شیبانی، محمدبن حسن (بیتا)، السیر الکبیر، هند: بینا.
29
طوسی، محمدبن حسن (1387)، المبسوط فی فقه إمامیة، تهران: المکتبة المرتضویة إحیاء الآثار الجعفریة.
30
طیار، عبدالله بن محمد؛ المطلق، عبدالله بن محمّد؛ الموسی، محمد بن إبراهیم (1433ق)، الفقهُ المیسَّر، الریاض: مَدَارُ الوَطن للنَّشر.
31
عاملی، محمد بن حسن (1414)، وسائل الشیعة، بیروت: انتشارات مؤسسه آل البیت لاحیاء التراث.
32
عمر، احمدمختار (1429ق)، معجم اللغة العربیة المعاصرة، قاهره: عالم الکتب.
33
عوده، عبدالقادر (1401ق)، إسلام و أوضاعنا السیاسیة، بیروت: مؤسسة الرسالة للطباعة والنشر والتوزیع.
34
عوده، عبدالقادر (بیتا)، التشریع الجنایی الاسلامی، بیروت: دارالکاتب العربی.
35
مقدس اردبیلی، احمدبن محمد (1412ق)، مجمع الفائدة والبرهان فی شرح إرشاد الأذهان، قم: جامعه مدرسین.
36
نجفی، محمد حسن (1404ق)، جواهر الکلام فی شرح شرائع إسلام، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
37
«چرا همراه اول به مهاجران افغانستانی سیمکارت نمیفروشد؟»، خبرگزاری تسنیم، تاریخ ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۷.
38
«کارتهای بانکی مهاجران افغانستانی در ایران مسدود شد»، شفقنا، تاریخ انتشار ۲۴ سرطان ۱۳۹۹، کد خبر: 382247.
39
معاهده شینگن، ۱۴ ژوئن ۱۹۸۵.
40
ORIGINAL_ARTICLE
چالشهای حقوق بشریِ تعاملات دولت چین با مسلمانان شین جیانگ
حقوق اقلیتهای قومی، زبانی، نژادی و مذهبی همواره یکی از موضوعات و چالشهای اساسی در گفتمان حقوق بشر جهانی، ملی و منطقهای است و کشورها به موجب قوانین اساسی و اسناد جهانی حقوق بشری برایرعایت حقوق متعهد و ملتزم شده اند. یکی از اقلیتهای مهم چین، مسلمانان منطقۀ خودمختار شین جیانگ است که در چند سال اخیر با دولت مرکزی در تنش به سر میبرن. دولت در چهارچوب برنامه جهانی مبارزه با تروریسم و افراط گرایی، با ایجاد اردوگاههای بازآموزی عقیدتی و سیاسی، نسبت به سلب و محدودیت آزادهای مذهبی، اجتماعی و فرهنگی مسلمانان اقدام کرده است. نهادهای حقوق بشری نیز در قالب رویکرد چالشی حمایتی و انتقادی نسبت به اقدامات چین واکنش نشان داده اند. هدف عمدۀ پژوهش، بررسی این چالش با رویکردی توصیفی تحلیلی است. نتایج پژوهش نشان میدهد به رغم مثبتبودن سیاست چین در جهت مبارزه با تروریسم، سیاست چینی سازی مسلمانان، سلب آزادیها، استحالۀ اجباری فکری و فرهنگی آنان را دنبال میکند. این سیاست و رویکرد از منظر نهادهای حقوق بشری مصداق بارز نقض حقوق بشر مسلمانان به شمار می رود.
https://www.pfbaj.ir/article_122358_4001b31b7044e8c00efbecb8b928223e.pdf
2019-12-22
33
60
DOR:20.1001.1.23225637.1398.8.2.2.0
چالشهای حقوق بشری
نهادهای حقوق بشر
مسلمانان چین
شین جیانگ
اویغور
حسن
خسروی
hkh.be82@yahoo.com
1
دانشیار حقوق عمومی دانشگاه پیام نور تهران، تهران، ایران.
AUTHOR
امام، سید جلال (1397)، تاریخ اسلام در چین، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق(ع).
1
پرسمان، اداره مشاوره نهاد رهبری (1399)، «علت عدم موضعگیری در برابر چین و روسیه به دلیل کشتار مسلمانان چین و چچن»، https://www.porseman.com/article.
2
تائو، جینگزائو (1377)، حقوق چین معاصر: به انضمام ترجمه قانون اساسی چین، ترجمه علیرضا محمدزاده وادقانی، تهران: نشر دادگستر.
3
خبرگزاری ایرنا (1399)، «سخنگوی وزارت خارجه و تحریمهای امریکا علیه ۲۸ نهاد و شرکت چینی»، 15 آذر 1398، https://www.irna.ir/news/83582917.
4
خبرگزاری حوزه (1399)، «وضعیت مسلمانان و شیعیان در چین»، https://fa.abna24.com/news.
5
درگاه واژهنامه (1399)، لغتنامه دهخدا، «ترکستان شرقی و ایغورها»، https://www.vajehyab.com/dehkhoda.
6
رشیدالدین، فضلالله (1338)، فصلی از جامع التواریخ، تهران: کتابفروشی فروغی.
7
عباسی، جواد؛ خسروی، ابراهیم (1398)، «روابط سیاسی دولت ایدیقوت با مغولان مرکزی»، فصلنامه تاریخ روابط خارجی، سال بیستم، شماره 79.
8
گلدنی، درو. سی (1385)، «اسلام در چین؛ همگرایی یا تجزیهطلبی»، ترجمه علی بحرانیپور و سیده زهرا زارعی، مجله نامه تاریخپژوهان، شماره 5.
9
مجمع عمومی سازمان ملل متحد (1399)، کنوانسیون بینالمللی رفع هر نوع تبعیض نژادی، مصوب 21 دسامبر 1965، http://www.unic-ir.org/hr/convenant-elimination.htm.
10
مرادزاده، رضا (1382)، چگونگی نفوذ و گسترش اسلام در چین، مشهد: بنیاد پژوهشهای آستان قدس رضوی.
11
وزارت امور خارجه (1368)، آشنایی چین، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بینالملل.
12
Amnesty International (2019), “China: End hollow denials and give answers to victims of horrific Xinjiang abuses”, 25 November 2019, https://www.amnesty.org/en/latest/news/ 2019/11/ china-end-hollow-denials-give-answers-victims-horrific-xinjiang-abuses
13
Anadolu Agency (2019), “Turkish Foreign Ministry's February 9, 2019 statement on Muslim Uyghurs”, https://www.aa.com.tr/fa
14
Committee on the Elimination of Racial Discrimination (CERD) (2019), “Chinese Government’s Follow-up Response to the Concluding Observations of the UN Committee on the Elimination of Racial Discrimination”, October 8, 2019, https://www.hrichina.org/en/press-work/hric-bulletin/hric-translation-chinas-follow-response-un-committee-elimination-racial
15
Committee on the Elimination of Racial Discrimination (CERD) (2018), “Reviews the report of China”, Geneva (13 August 2018), https://www.ohchr.org/EN/NewsEvents DisplayNews.aspx?News ID= 23452/ Pages/ &LangID=E 3
16
Committee on the Elimination of Racial Discrimination (CERD) (2018), “Concluding observations on the combined fourteenth to seventeenth periodic reports of China (including Hong Kong, China and Macao, China)”, CERD/C/CHN/CO/14-17, 19 September 2018, https://tbinternet.ohchr.org/_layouts/15/treatybodyexternal/ Download.aspx?symbolno= CERD/C/CHN/CO/14-17&Lang=En
17
European Parliament (2019), “Resolution of 18 April 2019 on China, notably the situation of religious and ethnic minorities”, P8-TA (2019) 0422-RC-B8-0255/2019, Strasbourg, https://www.europarl.europa.eu/doceo/document/TA-8-2019-0422_EN.html
18
European Parliament (2019), “Resolution of 19 December 2019 on the situation of the Uyghurs in China” (China Cables) (2019/2945 (RSP)), Strasbourg, https://www.europarl.europa.eu/ doceo/document/TA-9-2019-0110_EN.html
19
Global Information Society Watch (2019), “Algorithmic Oppression with Chinese Charactrisics: Against Xinjangs Uyghurs”, https://www.giswatch.org
20
Human Rights Council (2018), “Report of the Working Group on the Universal Periodic Review, China”, 26 December 2018, A/HRC/40/6, https://documents-dds-ny.un.org/doc/UNDOC/GEN/G18/446/59/PDF/G1844659.pdf?OpenElement
21
Human Rights Council (2018), “Reports the Working Groups and Special Rapporteur”, OL CHN 21/ 2018, November 12, 2018, https://spcommreports. ohchr.org/ TMResultsBase/DownLoadPublic CommunicationFile?gId=24182
22
Human Rights Council (2019), “Report of the Working Group on the Universal Periodic Review-China (Addendum: Views on conclusions and/or recommendations, voluntary commitments and replies presented by the State under review)”, A/HRC/40/6/Add.1, February 15, 2019. https://digitallibrary. un.org/record/3812765?ln=en.
23
Human Rights Council (2019), Letter dated 12 July 2019 from the representatives of State (Statement of 51 States) on China, A/HRC/41/G/17, 9 August 2019, https://ap.ohchr.org/documents/dpage_e.aspx?c= 39&su=49
24
Human Rights Council (2019), Letter dated 26 July 2019 from the Permanent Representative of China to the United Nations Office at Geneva addressed to the President of the Human Rights Council, A/HRC/41/G/22, 9 August 2019, https://documents-dds-ny. un.org/doc/UNDOC/GEN/G19/241/ 24/PDF/G1924124.pdf?OpenElement
25
Human Rights Council (2019), Letter dated 8 July 2019 from the Permanent Representatives of-State on China, (Statement of 23 States), A/HRC/41/G/11, 23 July 2019, https://documents-dds-ny.un.org/doc/UNDOC/GEN/G19/223/89/PDF/G1922389.pdf? OpenElement.
26
Human Rights Watch (2018), “Eradicating Ideological Viruses”: China’s Campaign of Repression Against Xinjiang’s Muslims”, 9 September 2018, https://www.refworld.org/docid/ 5badfce54.html
27
Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights (UNHCHR) (2018), “Report of Compilation on China”, 27 August 2018, A/HRC/WG. 6/31/CHN/2, https://documents-dds-ny.un.org/doc/UNDOC/GEN/G18/259/12/PDF/G1825912.pdf? OpenElement.
28
Organisation of Islamic Cooperation (OIC), (2019), “Resolution on “safeguarding the rights of Muslim communities and minorities in non-OIC member states on China”, OIC/CFM-46/2019/MM/RES/FINAL, 46TH Session of the Concil of Foreign Munister, Abu Dhabi on March 1 and 2, 2019, https://www.oic-oci.org/docdown/?docID=4447&refID=1250
29
People’s Congress of the Xinjiang Uyghur Autonomous Region (PCXUA) (2018), Standing Committee of the 13th, Revised Xinjiang De-Extremism Regulations, October 9, 2018, http://www.xjpcsc.gov.cn/t4028e49c665347630166588b8cf40001001html; 1009
30
Ramzy, Austin and Buckley, Chris (2019), “The Xinjiang Papers, ‘Absolutely No Mercy’: Leaked Files Expose How China Organized Mass Detentions of Muslims”, (More than 400 pages of internal Chinese documents on ethnic minorities in the Xinjiang region), The New York Times, November 16, 2019, https://www.nytimes.com/interactive/ 2019/11/16/world/asia/china-xinjiang-documents.html
31
The U. S. House of Representatives (2019), “The Uighur Intervention and Global Humanitarian Unified Response Act (UIGHUR Act)”, https://www.congress. gov/bill/116th-congress/senate-bill/178/
32
The U. S. Senate (2019), H. R. 649-“Uyghur Human Rights Policy Act of 2019”, https://www.congress.gov/bill/116th-congress/house-bill/649
33
Uyghur Human Rights Project (2020), Reports and Documents on Uyghours, https://uhrp.org
34
World Uyghur Congress (2018), Reports: “Parallel Submission to the Committee on the Elimination of Racial Discrimination (CERD) for the People’s Republic of China (PRC)”, 96th Session, 6-30 August 2018, Munich, Germany, https://tbinternet. ohchr.org/Treaties/CERD/Shared%20Documents/CHN/INT_CERD_NGO_CHN_31745_E.pdf
35
Wye, Roderic (2018), “The entire Uyghur population”, https://web.archive.org/web/20180922 121440
36
ORIGINAL_ARTICLE
تسهیلگری: روش آموزش حقوق بشر
تسهیلگری یا آموزش مشارکتی از روشهای نوین آموزشی محسوب می شود. هدف از آموزش حقوق بشر ترویج و حمایت از آن است. این مقاله با مقایسۀ تطبیقی تسهیلگری و آموزش حقوق بشر نشان میدهد تسهیلگری مناسبترین روش برای آموزش حقوق بشر است. اصول آموزش حقوق بشر شامل ترویج ارزشهای حقوق بشری، احترام به تفاوتها و مخالفت با تبعیض، تشویق به تجزیه وتحلیل مسائل حقوق بشری، توانمندسازی برای شناسایی نیازهای حقوق بشری، توسعۀ ظرفیتهای طرف وظیفه، انطباق آموزش با ویژگیهای محلی، ترویج دانش و مهارت حقوق بشر، مشارکت محوری، ترسزدایی و برقراری ارتباط میان محتوای آموزش و زندگی روزمره فراگیران در انطباق کامل با مؤلفه های روش تسهیلگری شامل برابری، مشارکت محوری، شنوندگی فعال، رعایت محرمانگی، ایجاد محیطی امن، احترام متقابل، محوریت تجربه های افراد و تجهیز متناسب مکان است.
https://www.pfbaj.ir/article_122359_7382e1585523ad9a8351a654481f92af.pdf
2019-12-22
61
82
DOR:20.1001.1.23225637.1398.8.2.3.1
تسهیلگری
آموزش حقوق بشر
مشارکت محوری
فقدان تبعیض
سمانه
رحمتی فر
s.rahmatifar@gmail.com
1
استادیار گروه حقوق، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
LEAD_AUTHOR
مهرداد
گنجعلی دارانی
mgdarani@gmail.com
2
دانشجوی دکتری حقوق بین الملل،دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، همدان، ایران
AUTHOR
امیرارجمند، اردشیر (1378)، «آموزش حقوق بشر»، مجله تحقیقات حقوقی، شماره 25 و 26.
1
انصاری، باقر و همکاران (1388)، آموزش حقوق بشر، چاپ نخست، تهران: انتشارات مجد.
2
یونیسف (1392 الف)، بازیها و تمرینها، راهنمایی برای تسهیلگران کارگاهها و برنامههای گروهی مشارکتمحور، ترجمه الهه میرزایی، چاپ نخست، تهران: نشر دایره.
3
یونیسف (1392 ب)، مصورسازی در برنامههای مشارکتمحور، راهنمایی برای تسهیلگران کارگاهها و فرایندهای گروهی، ترجمه الهه میرزایی و امید زمانی، چاپ نخست، تهران: نشر دایره.
4
Ankiewicz, Pie and, Adam, Fatima and de Swardt, Estelle and Gross, Elna (2001), “The facilitation of critical thinking in a Technology Education classroom”, Acta Academica, No. 33 (3).
5
Attong, Maxine and Metz, Terrence (2012), Change or Die: The Business Process Improvement Manual, 1st ed., Oxon: Productivity Press.
6
Baldwin Ragaven, Laurel and London, Leslie (2009), Training Trainers for Health and Human Rights, 1st ed., Geneva: UNRISD.
7
Bellamy, Carol (2003), The State of The World’s Children 2004, Girls, education and development, 1st ed., New York: UNICEF.
8
Bracken, Jeff (2005), “Eight Ps of Effective Facilitation Planning and Preparation”, In: Schuman, Sandy (editor) The IAF Handbook of Group Facilitation: Best Practices from the Leading Organization in Facilitation, 1st ed., New Jersey: Jossey-Bass.
9
Claude, Richard Pierre (2000), Popular Education for Human Rights: 24 Participatory Exercises for Facilitators and Teachers, 1st ed., London: Human Rights Education Associates.
10
Equitas (2007), Training of Trainers: Designing and Delivering Effective Human Rights Education, 1st ed., Montreal: Equitas.
11
Erkkilä, Petra and Klocker, Sabine (2010), Training Trainers for Human Rights Education with Young People, 1st ed., Budapest: Council of Europe.
12
Flowers, Nancy (2000), The Human Rights Education Handbook, Effective Practices for Learning, Action, and Change, 1st ed., Minneapolis: Human Rights Resource Center.
13
Ganj, Darya (2006), Adult Learning Methods, 1st ed., New Delhi: Sarup & Sons.
14
Gibbs, Graham (2001), Learning by Doing: a Guide to Teaching and Learning Methods, 1st ed., Cheltenham: Geography Discipline Network.
15
Glyn, Thomas (2008), “Facilitate first theyself: The importance of the person-centered dimension of facilitator education”, Journal of Experiential Education, No. 31.
16
Glyn, Thomas (2010), “Facilitator, teacher, or leader? Managing conflicting roles in outdoor education”, Journal of Experiential Education, No. 32.
17
Groot, Annemarie and Maarleveld, Marleen (2000), Demystifying Facilitation in Participatory Development, London: International Institute for Environment and Development, Gatekeeper Series, No. 89.
18
Hogan, Christine (2002), Understanding facilitation: Theory and principles, 1st ed., London: Kogan.
19
Hunter, Dale (2013), the Art of Facilitation: The Essentials for Leading Great Meetings and Creating Group Synergy, 16th ed., UK: ReadHowYouWant.
20
Information Resources Management Association (2010), Web-based Education: Concepts, Methodologies, Tools and Applications, 1st ed., Hershey: Information Science Reference.
21
Ismail, Gulalai; Ismail, Saba; Ahmad Ammad (2013), Gender Based Violence and The use of ICTs and Digital Story Telling for Addressing Gender Based Violence, 1st ed. Peshawar: Aware Girls.
22
John, Eller (2004), Effective Group Facilitation in Education: How to Energize Meetings and Manage Difficult Groups, 1st ed., Thousand Oaks: Corwin.
23
Kamp, Mathias (2011), Facilitation Skills and Methods of Adult Education, a Guide for Civic Education at Grass Roots Level, 1st ed., Kampala: Konrad-Adenauer-Stiftung Uganda Office.
24
Kong, Siu Cheung (2014), “the Design of Collaborative Learning”, in: Mizoguchi, R. Dillenbourg, P. Zhu, Z., Learning by Effective Utilization of Technologies: Facilitating Intercultural Understanding, 2nd ed., Washington: IOS Press.
25
Maxey, Cyndi; O’Connor, Kevin (2013), Fearless Facilitation: The Ultimate Field Guide to Engaging (and Involving!) Your Audience, 1st ed., San Francisco: Pfeiffer.
26
Maxwell, Kelly E.; Nagda, Biren; Thompson, Monita C. (2011), Facilitating Intergroup Dialogues: Bridging Differences, Catalyzing Change, 1st ed., Sterling: Stylus Publishing.
27
OHCHR & Equitas (2011), Evaluating Human Rights Training Activities a Handbook for Human Rights Educators, 1st ed., Montreal: International Centre for Human Rights Education and the Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights.
28
OHCHR (2000), Human Rights Training: a Manual on Human Rights, Training Methodology, 1st ed, New York and Geneva: UN.
29
OHCHR (2003), Human Rights in the Administration of Justice: A Manual on Human Rights for Judges Prosecutors and Lawyers, 1st ed., Geneva: UN.
30
OHCHR (2004), ABC: Human Rights Practical activities for primary and secondary schools, 1st ed., Geneva: United Nations Publication.
31
OHCHR (2011), Human Rights in the Administration of Justice: a Facilitator’s Guide on Human Rights for Judges Prosecutors and Lawyers, 1st ed., New York and Geneva: UN.
32
OHCHR (2013), Report International Conference on Human Rights Education and Training for the Civil and Public Sector (Post-Conference), 1st ed., Dublin: Irish Human Rights Commission.
33
OHCHR, Plan of Action for the first phase (2005-2009) of the World Program for Human Rights Education, 2006.
34
OHCHR, Plan of Action for the second phase (2010-2014) of the World Program for Human Rights Education, 2012.
35
OHCHR, Plan of Action for the third phase (2015-2019) of the World Program for Human Rights Education, 2014.
36
Ornstein, Allan C.; Lasley, Thomas J. (1999), Strategies for Effective Teaching, 3rd ed., New York: McGraw-Hill Humanities.
37
Potocan, Vojko (2016), Handbook of Research on Managerial Solutions in Non-Profit Organizations (Advances in Public Policy and Administration), 1st ed., Harrisburg: IGI Global.
38
Prendiville, Patricia (2008), Developing facilitation Skills, A Handbook for Group facilitators.
39
Raphael, Dennis (2012), Tackling Health Inequalities: Lessons from International Experiences, 1st ed., Toronto: Brown Bear Press.
40
Sharry, John (2007), Solution-Focused Groupwork, 2nd ed., New York: SAGE Publications Ltd.
41
UN (2007), Participatory Dialogue: Towards a Stable, Safe and Just Society for All, 1st ed, New York: UN.
42
UNDP (1998), Training Manual on Human Rights and Sustainable Human Development, 1st ed, New York: UNDP.
43
UNIDEF (2018), Learning through Play Strengthening Learning through Play in Early Childhood Education Programmes, 1st ed, New York: UNICEF.
44
UNPF, Human Rights Principles (2005), https://www.unfpa.org/resources/human-rights-principles#1399/11/7
45
Weiwei, Li (2004), Equality and Non-Discrimination under International Human Rights Law, 1st ed, Oslo: Norwegian Centre for Human Rights.
46
ORIGINAL_ARTICLE
حقوق خبر در پرتو گزاره های فقهی و حقوق بشر اسلامی
خبر به مثابه مهمترین پیام منابع ارتباطی قرن حاضر، به بخش جدایی ناپذیری از جهان ما تبدیل شده است و همۀ مردم بدون استثنا در شبکه های درهم تنیده ای از رسانه های خبری گرفتار آمده اند. خبر در عرصه شیوه کسب، محتوا و ارائه نیازمند تدارک نظم حقوقی ویژه ای است و خبرنگاران نیز به عنوان عاملان ارتباطی، از حقوق و تکالیف خاصی در مقایسه با « خبرنگاران » و « خبر » برخوردارند؛ ازاین روی درک نظام حقوقی حاکم بر نظام های حقوقی موجود امری ضروری است. نوشتۀ حاضر با رویکرد توصیفی تحلیلی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای در راستای این رسالت به قلم درآمده است.
https://www.pfbaj.ir/article_122389_858b7f315c1eef6166133c56b9354c21.pdf
2019-12-22
83
110
DOR:20.1001.1.23225637.1398.8.2.4.2
خبر
خبرنگاری
حقوق بشر
نظم فقهی رسانه
حقوق ارتباطات
محسن
قائمی
m.ghaemi313@gmail.com
1
استادیار مدعو دانشگاه علوم اسلامی رضوی، مشهد، ایران
LEAD_AUTHOR
قرآن کریم
1
نهجالبلاغه
2
ال عصفور بحرانی، یوسف بن احمد بن ابراهیم (1405ق)، الحدائق الناضرة فی أحکام العترة الطاهرة، قم: دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، چاپ اول.
3
ابن منظور (1408ق)، لسانالعرب، بیروت: دارالاحیاء التراث العربی.
4
ابوحسین (1371)، آزادی ابراز عقیده یا اهانت به تودهها، ترجمه احمد بهپور، تهران: سازمان تبلیغات اسلامی.
5
اخوانکاظمی، بهرام (1391)، نظارت در نظام اسلامی، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، بیجا.
6
امام خمینی(ره)، سید روحالله (1370)، صحیفه نور، تهران: سازمان مدارک فرهنگی انقلاب اسلامی.
7
انصاری، باقر (1387)، آزادی اطلاعات، تهران: نشر دادگستر.
8
انصاری، مرتضی (1410ق)، المکاسب، تحقیق و تعلیق و شرح سید محمد کلانتر، قم: دارالکتاب، چاپ اول.
9
الاهوانی، حسامالدین کامل (1978م)، الحق فی احترام الحیاة الخاصة، قاهره: دار النهضة العربیة.
10
آندره تنک (1374)، حقوق ایالات متحده امریکا، ترجمه سید حسین صفایی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، چاپ چهارم.
11
بحرانی، یوسف (بیتا)، الحدائق الناضرة فی احکام العترة الطاهرة، تهران: دارالکتب الاسلامیة.
12
پرستش، رضا؛ موسویزاده، سید شهابالدین (1394)، «حریم خصوصی مقامات عمومی»، فقه و حقوق اسلامی، سال ششم، شماره یازدهم، پاییز ـ زمستان.
13
تستری، محمدتقی (1364)، النجعة فی شرح اللمعة، تهران: مکتبة الصدوق، الطبعة الاولی.
14
جمعی از مؤلفان (بیتا)، مجلة فقه أهل البیت علیهمالسلام، قم: مؤسسه دائرةالمعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل بیت (علیهمالسلام).
15
جهانبزرگی، احمد (1388)، امنیت در نظام سیاسی اسلام اصول و مؤلفهها، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، چاپ اول.
16
حلی (علامه حلی) (1414)، تذکرة الفقها، قم: مؤسسه آلالبیت(علیهالسلام)، بیجا.
17
رحیمی، مرتضی؛ سلطانی، عباسعلی (1385)، «مبانی فقهی حقوق مالکیت معنوی در فقه شیعه»، مجله مطالعات اسلامی، شماره 73، پاییز.
18
زینالدین جبل عاملی، محمد بن مکی (1389)، مباحث حقوقی شرح لمعه الروضة البهیة فی شرح لمعة الدمشقیة، به کوشش اسدالله لطفی، تهران: مجمع علمی و فرهنگی مجد، چاپ هفتم.
19
سلیمان دهکردی، الهام؛ افراسیابی، علی (1369)، «حق دسترسی آزاد به اطلاعات در نظام حقوقی بینالمللی و ملی»، فصلنامه علمی ـ ترویجی مطالعات بینالمللی پلیس، سال ششم، شماره 21، بهار.
20
شکرخواه، یونس (1378)، خبر، تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات رسانهها.
21
شهید ثانی، زینالدین بن علی (1410)، الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة (المحشّی ـ کلانتر)، قم: کتابفروشی داوری، چاپ اول.
22
صافی، لطفالله (1371)، «استفتائات و نظرات پیرامون مسائل فقهی و حقوقی»، فصلنامه رهنمون، مدرسه عالی شهید مطهری، شماره 2 و 3.
23
صفایی، سید حسین (1350)، «مالکیت ادبی و هنری و بررسی قانون حمایت از حقوق مؤلفان، مصنفان و هنرمندان»، فصلنامه حقوق، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، شماره 6 و 7.
24
صفایی، سید حسین؛ جعفری، علی (1391)، «رابطه آزادی اطلاعات با حریم خصوصی»، مجله حقوق اسلامی، سال نهم، شماره 33، تابستان.
25
طباطبایی، سید محمدحسین (بیتا)، تفسیر المیزان، بیجا.
26
طباطبایی، منوچهر (1382)، آزادیهای عمومی و حقوق بشر، تهران: سمت، چاپ سوم.
27
عبدالغنی، عارف (بیتا)، نظم الاستخبارات عند العرب و المسلمین، بیروت: مؤسسه الرسالة.
28
علمالهدی، سید مرتضی (1417)، الانتصار، قم: مؤسسة النشر الاسلامی.
29
عمید زنجانی، عباسعلی (1421ق)، فقه سیاسی، تهران: انتشارات امیرکبیر، چاپ چهارم.
30
غفاری، جلال (1385)، «رسانه ملی در افق هنجارگرایانه»، فصلنامه اندیشه صادق، شماره 24.
31
قاضی نعمان (بیتا)، دعائم إسلام، تحقیق: آصف بن علی أصغر فیضی، قاهره: دارالمعارف، چاپ دوم.
32
لطفی، عبدالرضا و همکاران (1388)، اشخاص مورد حمایت در مخاصمات مسلحانه، تهران: هستینما.
33
مامقانی، عبدالله (بیتا)، منهاج المتقین فی فقه ائمةالحق و الیقین، قم: مؤسسة آل البیت لاحیاء الثراث.
34
محسنی، فرید (1389)، حریم خصوصی اطلاعات؛ مطالعه کیفری در حقوق ایران، ایالات متحده امریکا و فقه امامیه، تهران: دانشگاه امام صادق(ع).
35
محقق حلی (1409)، شرایع الاسلام، قم: انتشارات استقلال، الطبعة الثانیة.
36
مکارم شیرازی، ناصر (1411)، القواعد الفقهیة، قم: مدرسه امیرالمؤمنین(سلاماللهعلیه).
37
موسوی خمینی، سید روحالله (1425ق)، تحریر الوسیلة، ترجمه علی اسلامی، قم: دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
38
نائینی، محمدحسین (1424)، تنبیه الامة و تنزیه الملة، تحقیق و تصحیح سید جواد ورعی، قم: انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم.
39
نجفی، محمدحسن (19081م)، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، بیروت: دار احیاء التراث العربی، چاپ هفتم.
40
هاشمی، سید محمد (1387)، حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران، تهران: میزان، بیجا.
41
الهام، صادق (1390)، هتک حرمت مقدسات، تهران: نشر دادگستر، ۱۳۹۰.
42
هوسمن، کارل (1370)، «حمایت از حریم خصوصی افراد در برابر حق آگاهی»، ترجمه داوود حیدری، فصلنامه رسانه، سال هفتم، شماره 3.
43
الهیثمی، علی (1410ق)، مجمع الزوائد و منبع الفوائد، بیروت: دارالکتب العلمیة.
44
یزدی، سید محمدکاظم (1378)، حاشیه المکاسب، قم: اسماعیلیان.
45
Banisar, david (2000), Privacy and Human Rights, an international survey of privacy laws and developments, Electronic Privacy Information Center, Washington D.C, 1st editon.
46
Banisar, david (2006), Article 19: Global Campaign for Free Expression, Human Rights in the Global Information Society, Jørgensen,ed., MIT Press, available at: http://papers.ssrn.com/sol3/papers. cfm?abstract_id=2069914
47
Mendel, Toby (1999), ), Article 19: The Publics Right to Know, 33 Islington High St., London, N1 9LH, UK.
48
Mendel, Toby (2008), Freedom of Information (A Comparative Legal Survey), Paris: Unesco, 2th edition.
49
Smartt, Ursula, (2014), Media & Entertainment Law, London: Routledge.
50
Washington, D.C., Department of Anny, Navy, and Air Force, 1995.
51
ORIGINAL_ARTICLE
سازوکارهای منطقه ای حقوق بشر: گونه ها، چالشها و راهکارها
حمایت بین المللی از حقوق بشر صرف نظر از سطح جهانی، در سطح منطقه ای نیز مورد توجه قرار گرفته است. در این مورد سازمانهای منطقهای بین الدول، اسناد منطقه ای حقوق بشر را تصویب کرده اند که برجسته ترین آنها کنوانسیون های اروپایی، امریکایی و افریقایی حقوق بشر است. این کنوانسیون ها به منظور مراقبت در اجرای صحیح مقررات حقوق بشر، جلوگیری از هرگونه تجاوز و تعدی به حقوق انسانی شهروندانِ کشورهای عضو و در نهایت بهبود جایگاه حقوق بشر، سازوکارهای اجرایی را در گسترۀ منطقه ای ایجاد و صلاحیتها و تکالیفی را به آنها محول کرده اند. هرچند این سازوکارها کارنامه قابل قبولی داشته اند ولی با چالش هایی نیز مواجه هستند. در جستار حاضر تلاش شده است تا مهمترین و جدیترین چالشهای فراروی سازوکارهای منطقه ای حقوق بشر و راهکارهای خروج از وضعیت موجود شناسایی و بررسی شوند.
https://www.pfbaj.ir/article_122391_9757bd88389a95bd3a68b03d48b16a9e.pdf
2019-12-22
111
134
DOR:20.1001.1.23225637.1398.8.2.5.3
اسناد منطقه ای حقوق بشر
چالشها
راهکارها
سازوکارهای منطقه ای حقوق بشر
سازمانهای منطقه ای بین الدول
احمد
مومنی راد
momenirad@ut.ac.ir
1
استادیار حقوق دانشگاه تهران، تهران، ایران
LEAD_AUTHOR
مهدی
کیخسروی
mahdikeykhosravi@gmail.com
2
مدرس حقوق بین الملل دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران
AUTHOR
برانلی، یان (1396)، اصول حقوق بینالمللی عمومی، ترجمه محمد حبیبی مجنده، قم: انتشارات دانشگاه مفید، چاپ اول.
1
زمانی، سید قاسم (1393)، حقوق سازمانهای بینالمللی، تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش، چاپ دوم.
2
ضیایی بیگدلی، محمدرضا (1391)، حقوق بینالملل عمومی، تهران: انتشارات کتابخانه گنج دانش، چاپ چهلودوم.
3
طباطبائی، سید احمد (1382)، «دادگاه اروپایی حقوق بشر، ساختار و صلاحیتهای جدید»، فصلنامه حقوق خصوصی (اندیشههای حقوقی سابق)، شماره 5.
4
قاری سید فاطمی، سید محمد (1382)، «معاهدات حقوق بشری فضایی متفاوت»، مجله حقوقی بینالمللی، شماره 28.
5
Adams, Francis (2003), Deepening Democracy: Global Governance and Political Reform in Latin America: Global Governance and Political Reform in Latin America, ABC-CLIO Publishers.
6
Alexander, Yonah (1992), International Terrorism: Political and Legal Documents, Martinus Nijhoff Publishers.
7
Allain, Jean (2000), Comparing the European and the Inter-American Courts of Human Rights-from A Century of International Adjudication. Available at: https://www.researchgate. net/publication/304181538/download
8
Arora, Lalit Kumar (2006), Major Human Rights Instruments, Gyan Publishing House. Available at: https://www.ohchr.org/Documents/Publications/training9chapter3en.pdf
9
Caballero, Susana (2008), The European Social Charter As an Instrument to Eradicate Poverty: Failure or Success, Cuadernos Constitiucinales de la Catedra Fadrique Furio Ceriol No. 64/65.
10
Committee on Legal Affairs and Human Rights (2013), Need to reinforce the independence of the European Court of Human Rights. Available at: http://www.assembly.coe.int/ Committee Docs/2013/ajdoc34_2013.pdf
11
Convention on Human Rights (1969),
12
Council of Europe (2009), The right to trial within a reasonable time and short-term reform of the European Court of Human Rights.
13
European Centre for Minority Issues (2005), European Yearbook of Minority Issues, Volume 3, Martinus Nijhoff Publishers.
14
European Court of Human Rights (2018), Guide on Article 6 of the European Convention on Human Rights.
15
Føllesdal, Andreas; Peters, Birgit; Karlsson Schaffer, Johan (2013), The Legitimacy of International Human Rights Regimes: Legal, Political and Philosophical Perspectives, Cambridge University Press.
16
Institute for Security Studies (2012), Implications of the AU decision to give the African Court jurisdiction over international crimes.
17
Inter-American Commission on Human Rights (2012), Reform Process. Available at: http://www.oas.org/en/iachr/strengthening/docs/RespCPEn.pdf
18
Inter-American Human Rights Network (2016), Comparative Perspectives on Regional Human Rights Systems.
19
International Commission of Jurists (2007), International Principles on the Independence and Accountability of Judges, Lawyers and Prosecutors.
20
International Law Commision (2001), Draft articles on the responsibility of international organizations.
21
Inter-Parliamentary Union (2016), Human Rights Handbook for Parliamentarians No 26.
22
Johnson, Paul (2013), Homosexuality and the European Court of Human Rights, Routledge Publishers.
23
Kidanemariam, Fekadeselassie F. (2006), Enforcement of Human Rights under Regional Mechanisms: a Comparative Analysis, LLM Theses and Essays, 80.
24
Kim, Jina (2007), Development of Regional Human Rights Regime: Prospects for and Implications to Asia, Available at: https://www.sylff.org/wp-content/uploads/2009/03/sylff_p57-1022.pdf
25
Kiwinda Mbondenyi, Morris (2008), “Investigating the Challenges in Enforcing International Human Rights Law in Africa: Towards an Effective Regional System”, Thesis for Doctor of Laws, Department of Public, Constitutional and International Law at the University of South Africa.
26
McFarland Sam (1998), Human Rights 101: A Brief College-Level Overview, Science and Human Rights Coalition.
27
Murray, Rachel (2001), “The African Charter on Human and Peoples’ Right 1987-2000: An overview of its progress and problems”, The African Human Rights Law Journal.
28
Mutua, Makau (2000), The African Human Rights System A Critical Evaluation, Available at: http://hdr.undp.org/sites/default/files/mutua.pdf
29
Mutua, Mukua (1999), “The African Human Rights Court: A two-Legged Stool?”, Human Rights Quarterly.
30
Pasqualucci, Jo M (2003), The Practice and Procedure of the Inter-American Court of Human Rights, Cambridge University Press.
31
Pinzón, Diego Rodríguez. Martin, Claudia (2006), The Prohibition of Torture and Ill-treatment in the Inter-American Human Rights System: A Handbook for Victims and Their Advocates, Boris Wijkstrom Publishers.
32
Reid, Karen (2001), A Practitioner's Guide to the European Convention on Human Rights, Sweet & Maxwell publishers.
33
Shelton, Dinah (2015), “The Rules and the Reality of Petition Procedures in the Inter-American Human Rights Systemat”, Notre Dame Journal of International & Comparative Law.
34
Smith, Rhona K. M (2010), Textbook on International Human Rights, Oxford University Press.
35
Treves, Tullio; Fodella, Alessandro (2005), Civil Society, International Courts and Compliance Bodies, Cambridge University Press.
36
Voeten, Erik (2017), “Competition and Complementarity between Global and Regional Human Rights Institutions”, Global Policy, Volume 8. Issue 1.
37
https://www.humanrights. ch/en/standards/other-regions instruments/inter-american-human-rights-system/
38
https://www.oas.org/en/iachr/mandate/Basics/intro.asp
39
https://ijrcenter.org/regional/inter-american-system/
40
https://www.ohchr.org/Documents/Publications/GuideMinorities6en.pdf
41
https://au. int/en/organs/cj
42
http://en. african-court.org/index. php/12-homepage1/1-welcome-to-the-african-court
43
https://hudoc. echr. coe. int/eng-press#{%22itemid%22: [%22003-745898-758695%22]}
44
https://www.ohchr.org/Documents/Publications/training9chapter4en.pdf
45
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی اهانت در دفاع مشروع
دفاع مشروع از جمله نهادهای توجیه کنندۀ جرم در حقوق کیفری است که با سابقه ای طولانی به عنوان عامل موجهه، رکن قانونی جرم ارتکابی را زایل می سازد. پرسش اساسی این است که در صورت اهانت فردی علیه دیگری، مجوزی برای دفاع شخص اهانت شونده وجود دارد؟ ونقش جرم اهانت در مسئولیت کیفری مدافع چیست؟ به رغم وجود شرایطی در ارکان این نهاد از جمله حصری بودن موضوع تهاجم و تناسب تهاجم و دفاع، این امر محل اشکال و اختلاف نظر میان صاحبنظران شده است به نظر نگارندگان با توجه به مفهوم تعرّض و حصری بودن موارد پنجگانه، تجاوز به آبرو ازطریق ارتکاب جرایمی مانند توهین یا افترا چه به صورت عملی چه در قالب توهین متقابل، قابل دفاع نخواهد بود و همینطور عمل منتسب شده به اهانت شونده با اشاره به فعل، صفت یا وقوع عملی موهن مربوط به گذشتۀ فرد یا وقوع آن در آینده، وصف قریب الوقوع بودن (که از شرایط تجاوزاست) احراز نمی شود؛ پس در نتیجه قابل دفاع نخواهد بود.
https://www.pfbaj.ir/article_122392_974f6ec0d863eca4bcc550a69274e531.pdf
2019-12-22
135
156
DOR:20.1001.1.23225637.1398.8.2.6.4
دفاع
مشروع
تعرض
حق دفاع
اهانت
محمد
نبی پور
nabipour_m@yahoo.com
1
استادیار دانشگاه، حقوق جزا و جرمشناسی، دانشگاه شمال، آمل، ایران
LEAD_AUTHOR
مژگان
نیکوکار
mozhgan.nikoukar@gmail.com
2
دانشجوی کارشناسی ارشد، گرایش جزا و جرم شناسی، دانشگاه شمال، آمل، ایران
AUTHOR
ابن منظور، محمد بن مکرم (1119ق)، لسان العرب، جلد یکم، قاهره: دارالمعارف.
1
اصغرزاده بناب، مصطفی (1389)، مجموعه محشای آرای وحدت رویه، تهران: انتشارات مجد.
2
پاد، ابراهیم (۱۳۴۷)، حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص)، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
3
پیمانی، ضیاالدین (۱۳۵۷)، دفاع مشروع در حقوق جزای ایران، تهران: دانشگاه ملی ایران.
4
پوربافرانی، حسن (1393)، «مطالعه تطبیقی تجاوز از حدود دفاع مشروع (دفاع مشروع افراطی)»، پژوهشنامه حقوق کیفری، سال پنجم، شماره دوم.
5
جعفری لنگرودی، محمدجعفر (1388)، ترمینولوژی حقوق، چاپ سوم، تهران: گنج دانش.
6
جعفری، محجوبالسادات (1392)، بررسی تحریک در حقوق کیفری و جرمشناسی، پایاننامه کارشناسیارشد، دانشگاه تهران، پردیس قم.
7
جوانبخت، امیر، «تغییرات دفاع مشروع در قانون جدید مصوب 1392»، روزنامه حمایت، 7/7/1392.
8
جوانجعفری، عبدالرضا؛ شاهیده، فرهاد (1392)، «رفتار و گفتار تحریکآمیز بزهدیده در قوانین و مقررات کیفری و رویۀ قضایی ایران»، آموزههای حقوق کیفری، دانشگاه علوم اسلامی رضوی، شماره 5.
9
حلی، ابوالقاسم (1403)، شرایع الاسلام، جلد چهارم، چاپ دوم، بیروت: دار الاضواء.
10
خویی، ابوالقاسم (۱۴۲۸ق)، مبانی تکملة المنهاج، جلد ۴۲، قم: مؤسسه احیاء آثار الامام الخوئی.
11
دهخدا، علیاکبر (1383)، لغتنامه دهخدا، چاپ اول، تهران: انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
12
رضایی سیابیدی، علیرضا (1396)، «دفاع مشروع در حقوق جزایی ایران»، فصلنامه علمی حقوقی قانونیار، دوره چهارم.
13
زراعت، عباس (۱۳۷۷)، شرح قانون مجازات اسلامی تعزیرات، جلد یکم، چاپ دوم، تهران: نشر فیض.
14
زراعت، عباس (1381)، «بررسی جرم اهانت به مقدسات اسلام»، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، شماره 56.
15
سلیمی، صادق (1384)، چکیده حقوق جزایی عمومی، چاپ اول، تهران: انتشارات تهرانصدا.
16
سلیمی، صادق (1386)، «نقدی بر موضع حقوق کیفری ایران در رابطه با دفاع مشروع»، مجله تحقیقات حقوقی آزاد، شماره 1.
17
شمسناتری، محمدابراهیم؛ زارع، محمدکاظم (1396)، «بازشناسی مفهوم دفاع مشروع در قانون جدید مجازات اسلامی»، فقه و مبانی حقوق اسلامی، سال پنجاهم، شماره 1.
18
شمسناتری، محمدابراهیم؛ عبداللهیار، سعید (1389)، «دفاع مشروع و مبانی مشروعیت آن»، مجله مطالعات حقوقی، دوره دوم، شماره دوم.
19
شهید ثانی، زینالدین (1367)، مسالک الافهام (حدود و تعزیرات)، ترجمه ابوالحسن محمدی، چاپ اول، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
20
صانعی، یوسف (1384)، استفتائات قضایی، تهران: میزان.
21
طاهری جبلی، محسن (1392)، «شرایط و محدودیتهای دفاع مشروع در قانون مجازات اسلامی مصوب 1392»، روزنامه حمایت.
22
طوسی، ابوجعفر بن محمد حسن (۱۴۱۶ق)، الخلاف، جلد پنجم، قم: مؤسسه نشر اسلامی.
23
طوسی، محمد بن حسن (1351)، مبسوط، تهران: مکتبة المرتضویة.
24
عطار، داوود (۱۳۷۵)، دفاع مشروع در حقوق جزای اسلام، ترجمه اکبر غفوری، مشهد: آستان قدس رضوی.
25
عوده، عبدالقادر (بیتا)، التشریع الجنایی الاسلامی، جلد یکم، بیروت: الرساله.
26
گلدوزیان، حسین (1394)، حقوق جزای عمومی، جلد نخست، چاپ اول، تهران: انتشارات خرسندی.
27
لطفی، اسدالله؛ عزیزیانی، مجید (1393)، «قتل عمد و بررسی رابطه آن با دفاع مشروع با مداقه در قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 (نقد و بررسی دادنامه شماره 93-30/10/1385 صادره از شعبه 74 دادگاه کیفری استان تهران)»، جستارهای فقه حقوق، سال اول، شماره 2.
28
محسنی، مرتضی (۱۳۷۶)، دوره حقوق جزای عمومی، جلد سوم، تهران: گنج دانش.
29
محمودی جانکی، فیروز؛ صادقی، آزاده (1394)، «دفاع مشروع ظاهری»، مجله آموزههای حقوق کیفری، دانشگاه علوم اسلامی رضوی، شماره ١.
30
میرمحمد صادقی، حسین (1394)، حقوق کیفری اختصاصی جرائم علیه امنیت و آسایش عمومی، چاپ بیست و هفتم، تهران: نشر میزان.
31
میرمحمد صادقی، حسین (1394)، حقوق کیفری اختصاصی جرائم علیه اشخاص، چاپ یازدهم، تهران: نشر میزان.
32
موسوی بجنوردی، سید محمد (1375)، «قاعده اقدام»، نشریه دیدگاههای حقوقی، شماره دوم.
33
نوربها، رضا (1383)، نگاهی به قانون مجازات اسلامی، چاپ دوم، تهران: نشر میزان.
34