نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
گروه علوم سیاسی، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران
چکیده
حقوق بشر، مفهومی است که همپای خود بشر قدمت داشته و در یک فرآیند تاریخی و تدریجی و گذار، در دوران مختلف بسط یافته است اما معنی اصطلاحی حقوق بشر حتی در سنت و اندیشه حقوق غرب که خاستگاه حقوق بشر امروزی نام گرفته، سابقه کهنی ندارد و تا قبل از انقلاب فرانسه هرکجا سخن از کرامت انسان و برابری و عدالت بود، تحت عنوان حقوق طبیعی از آن نام برده میشد. بنابراین حقوق بشر حاصل نگرشی نو به انسان و جهان است. این نگرش جدید، واکنشهای متفاوتی به دنبال داشته؛ عدهای این دیدگاه را راهی به رهایی و پیشرفت انسان ارزیابی کردند؛ و در صدد تحکیم مبانی آن برآمدند. در مقابل، برخی این نگاه را حاصل انحراف بشر از مسیر طبیعی تاریخ توصیف کردند، آن را نفی کردند و در جهت حفظ ارزشها و سنتهای گذشته کوشیدند. نماینده محافظهکاری، ادموند برک و نماینده سنتگرایی، نصر میباشد.
سنتگرایان از مهمترین منتقدان حقوق بشر هستند. دغدغه آنان حفظ سنتها و ارزشهایی است که دنیای مدرن به مقابله با آنها برخاسته است. در تمامی اعصار و قرون؛ این سنتها ارج نهاده شدهاند و از نسلی به نسل دیگر انتقال یافتهاند اما در دوره جدید این روند دستخوش تغییر و دگرگونی شده است.
کلیدواژهها