نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار حقوق بین الملل عمومی، گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
2 دانشجوی دکتری حقوق بین الملل عمومی، دانشگاه قم، قم، ایران
3 کارشناسی ارشد حقوق بین الملل موسسه اموزش عالی عمران و توسعه، همدان، ایران.
چکیده
نوع بشر برای حفظ بقای خود باید در جوامع با یکدیگر زندگی و همکاری کنند. این نیاز و ظرفیت برای همکاری، پرسشهایی را در مورد چگونگی سازماندهی روابط اعضای جامعه ایجاد میکند. «عدالت» به‌عنوان یکی از بنیادی‌ترین مفاهیم در مکتب فکری اسلام و حقوق بشر امروزی نقش تعیین‌کنندهای را در این زمینه ایفا می‌نماید. دین همواره نقش قدرتمندی در شکل‌دهی اندیشه‌های عدالت اجتماعی، سرکوب و رهایی داشته است که میتواند همچون دو روی یک سکه، هم به عنوان وسیله ای برای آزار مورد استفاده قرار گیرد و هم عدالت اجتماعی را به عنوان یک الزام اخلاقی ترویج نماید. این مقاله بر آن است تا با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و بهره گیری از منابع کتابخانه ای و اینترنتی، نقشه ای کلی از شیوه های درک عدالت در ساحت اسلام و حقوق بشر نوین ارائه نماید. مسئله‌ای که به یکی از چالش‌های مهم بین حقوق اسلام و حقوق بشر معاصر تبدیل‌شده، تفاوت‌هایی است که در تفسیر اسلام و حقوق بشر از مفهوم عدالت حاصل می‌شوند.نتایج حاصل از این تحقیق نشان دهنده آن است که ادیان توحیدی، و به خصوص اسلام،بیش از هر تفکر دیگری، کمک قابل توجهی به توسعه جوامع عادلانه تر و انسانی ترکرده اند. بنابراین به نظر میرسدتلاش درجهت الهام گیری اسنادحقوق بشری از آموزه های اسلامی، امری دور از ذهن نیست.اگراندیشمندان حقوق بشر الگوی کامل حقوق انسانی را در نوشتجات متفکرین اسلامی به دور از هرگونه یکجانبه گرایی بیابند،جوانه های تدوین حقوق بشری تکامل یافته تر و انسانی تر از گذشته،به تدریج رویش خودرا آغاز خواهند نمود.
کلیدواژه‌ها
)